12Sa unang adlaw sa Pangilin sa Pan nga Walay Patubo, ang adlaw nga maoy iihaw sa mga karnero nga kan-on inigsaulog sa Pangilin sa Pagsaylo, ang mga tinun-an nangutana kang Jesus, “Asa mo man kami paadtoa aron andamon namo ang panihapon?” 13Ug gisugo ni Jesus ang duha kanila ug giingnan, “Pangadto kamo sa siyudad, ug usa ka tawo nga naglukdog usa ka tadyaw nga tubig motagbo kaninyo. 14Kuyog kamo kaniya ngadto sa balay nga iyang adtoan, ug ingna ang tag-iya sa balay, ‘Ang Magtutudlo nag-ingon, hain ang kuwarto alang kanako diin ako makigsalo sa akong mga tinun-an sa panihapon sa Pasko?' 15Unya tultolan kamo niya sa usa ka dakong kuwarto sa itaas nga sangkap sa galamiton ug inandam na. Andama ninyo didto ang atong pagkaon.” 16Ug miadto ang mga tinun-an sa siyudad ug ilang nakaplagan ang tanan sumala sa giingon ni Jesus. Didto giandam nila ang panihapon. 22Samtang nangaon sila, mikuha si Jesus sa pan, nagpasalamat, ug gipikaspikas niya kini ug gihatag ngadto sa iyang mga tinun-an. “Kan-a ninyo kini,” miingon siya, “kini mao ang akong lawas.” 23Unya gikuha niya ang kupa, gipasalamatan ang Dios, ug gitunol kanila; ug silang tanan nanginom niini. 24Miingon si Jesus, “Kini mao ang akong dugo nga giula alang sa daghan; ang dugo nga naglig-on sa kasabotan sa Dios. 25Ug sultihan ko kamo nga dili na gayod ako mousab pag-inom niining bino hangtod sa adlaw nga moinom ako sa bag-ong bino didto sa Gingharian sa Dios.” 26Unya nag-awit sila ug usa ka awit sa pagdayeg sa Dios ug nangadto sa Bungtod sa mga Olibo. Ang Ebanghelyo sa Ginoo.

oOo

KAHULOGAN SA EBANGHELYO (Markos 14:12-16, 22-26)

12Sa unang adlaw sa Pangilin sa Pan nga Walay Patubo, ang adlaw nga maoy iihaw sa mga karnero nga kan-on inigsaulog sa Pangilin sa Pagsaylo, ang mga tinun-an nangutana kang Jesus, “Asa mo man kami paadtoa aron andamon namo ang panihapon?”

Ang Pangilin sa Pagsaylo mao ang labing mahinungdanong pyesta sa mga Judio. Mao kini ang Adlaw sa Kaugalingnan (Liberation Day). Diha sa rituwal sa pagkaon nga himoon sulod sa panimalay, ang amahan mao ang mopaambit sa kasaysayan ngadto sa mga kabataan mahitungod sa ilang mga katigulangan: kon giunsa sila sa pagluwas gikan sa kaulipnan. Kanhiay sila mga ulipon apan karon sila mga gawasnon. Nahitabo kini tungod sa pagpangilabot sa Dios sa pagpakagiw kanila gikan sa Ehipto ug pagsulod kanila ngadto sa Yutang Saad (Promise Land).

Sa matag tuig, sulod sa panimalay nila ni Jesus, Jose ug Maria kining maong rituwal ilang gisaulog. Larino kaayo si Jesus sa mga detalye niini: ang pan, ang bino, ang nating karnero, ang pait nga dahon, ang mga pag-ampo, ang salmo. Apan karong gabiona, adunay pagka-espesyal kining maong rituwal. Si Jesus maghatag niini og bag-ong kahulogan: Siya mismo mao ang mangluluwas. 13Ug gisugo ni Jesus ang duha kanila ug giingnan, “Pangadto kamo sa siyudad, ug usa ka tawo nga naglukdog usa ka tadyaw nga tubig motagbo kaninyo.

Gilaraw nang daan ni Jesus ang mga panghitabo niining maong rituwal: Siya mao ang nagdapit, iyang kining panihapon, siya ang pangulo niini. Ang mga Apostoles mao ang iyang mga dinapit. Ang pagpangandam niini susama sa ato usab nga pagpangandam sa atong mga kasaulogan: pyesta sa lungsod o pyesta sa baryo, adlawng natawhan, bunyag, kasal, liwas sa kamatayon ug uban pa. Angay natong pangutan-on kon susama ba niini ang atong pagpangandam sa mga kasaulogan sa atong Santos nga Misa. Giunsa man nato pagsaulog ang atong mga Misa? 6Ug miadto ang mga tinun-an sa siyudad ug ilang nakaplagan ang tanan sumala sa giingon ni Jesus. Didto giandam nila ang panihapon.

Gihatagan kini og dakong importansya ni Jesus. Siya mao ang nagbuot nga kini andamon ug saulogon. Nasayod siya nga kini mao ang iyang kataposang panihapon uban sa iyang mga labing suod nga mga higala. Ang maong takna pagaisipon nga solemne. Mao kini “Ang Iyang Takna” (His Hour). 22aSamtang nangaon sila, mikuha si Jesus sa pan, nagpasalamat, ug gipikaspikas niya kini ug gihatag ngadto sa iyang mga tinun-an.

Aduna kitay upat ka mga saysay sa maong panghitabo: sumala nila ni Markos, Lukas, Mateo ug Pablo (I Corintos 11:23-25). Ang mga saysay nagkahiusa sa mga mahinungdanong gibuhat ni Jesus bisan pa kon nagkalainlain ang ilang bersyon sa iyang gipamulong, Sabton nato kini tungod kay ang ilang saysay sa mga gipamulong wala man-itape record, kondili mga teksto nga gigamit sa liturhiya sa mga nagkalainlain ug unang katilingbang Kristohanon. Ania ang upat ka mga lihok ni Jesus: 1) Pagkuha sa pan; 2) Pagpasalamat o Pagpanalangin sa pan; 3) Pagpikaspikas sa pan; ug 4) Paghatag sa pan. Kining mga lihoka mao ang gilitok pag-usab sa pari sa konsakrasyon sa matag Misa.

22b … “Kan-a ninyo kini,” miingon siya, “kini mao ang akong lawas.”

Ania kita sa nataran sa usa ka misteryo. Si Santo Tomas Aquinas, usa ka banggiitang magtutudlo sa teolohiya sa iyang sinulat Theologica Summa, III 76/3-5, 77/5-8), mipatataw nga ang maong “presensya sa lawas ni Cristo matuod gayod” (real Presence). Wala mausab ang panagway sa pan, apan nabalhin ang iyang substansya (substance). Kinahanglan nga makat-onan kining maong kamatuoran sa mga katawhan sa atong modernong panahon karon. Ang Misa sa Pyesta sa Corpus Christi, matud pa, gitagik ni Santo Tomas Aquinas didto sa Ovieto, sa tuig 1264.

23Unya gikuha niya ang kupa, gipasalamatan ang Dios, ug gitunol kanila; ug silang tanan nanginom niini. 24Miingon si Jesus, “Kini mao ang akong dugo nga giula alang sa daghan; ang dugo nga naglig-on sa kasabotan sa Dios. Mao kini ang saktong hubad gikan sa pinulongan Griego nga maoy gigamit ni San Markos. Si Jesus daan nang nasayod nga siya mamatay. Sa unsang paagiha? Siya ang mopuli sa dapit sa nating karnero. Mao nga wala na ilitok ang pulong “nating karnero”, bisan pa kon kini mao man unta ang labing mahinungdanong kabahin sa rituwal. Kana tungod kay ang “nating Karnero” nga ihalad mao na man “Siya”.