21Sukad niadtong higayona, giingnan ni Jesus ang iyang mga tinun-an sa tin-aw na gayod nga pagkasulti, “Kinahanglan nga moadto ako sa Jerusalem ug paan­toson ako pag-ayo sa mga punoan sa mga Judio ug sa mga pangulong pari, ingon man sa mga magtutudlo sa Balaod. Pat­yon ako nila, apan sa ikatulo ka adlaw mabanhaw ako.” 22Tungod niini gidala siya ni Pedro pahilayo sa uban ug giingnan, “Dili unta kana mahitabo kanimo, Ginoo!” 23Miliso si Jesus ug miingon kang Ped­ro, “Pahawa, Satanas! Nagbabag ka ka­nako, kay ang imong hunahuna, hunahu­na sa tawo ug dili sa Dios!” 24Unya miingon si Jesus sa iyang mga tinun-an, “Ang buot mahimong akong tinun-an kinahanglan nga hikalimtan niya ang iyang kaugalingon, pas-anon ni­ya ang iyang krus, ug mosunod siya kana­ko. 25“Kay ang buot magluwas sa iyang kaugalingong kinabuhi mawad-an hinu­on niini; apan ang mawad-an sa iyang kinabuhi tungod kanako makabaton niini. 26May makuha ba ang tawo kon maangkon niya ang tibuok kalibotan apan kawad-an siya sa iyang kinabuhi? Wala gayod! Ang tawo walay bisan unsa nga ikahatag aron mabawi niya ang iyang kinabuhi. 27Kay ang Anak sa Tawo hapit na moabot uban sa himaya sa iyang Ama­han, kinuyogan sa iyang mga anghel, ug unya balosan niya ang tagsatagsa sumala sa iyang nabuhat. Ang Ebanghelyo sa Ginoo.

oOo

KAHULOGAN SA EBANGHELYO (Mateo 16:21-17)

21a Sukad niadtong higayona, giingnan ni Jesus ang iyang mga tinun-an sa tin-aw na gayod nga pagkasulti, “Kinahanglan nga moadto ako sa Jerusalem…

Human si Jesus mipalayo sa Jerusalem, karon nausab ang iyang oriyentasyon sa iyang kinabuhi—mopadulong na siya sa Jerusalem. “Kinahanglan…” pulong nga nagtug-an kanato sa pagkamahinungdanon niini. Ang maong desisyon wala maggagikan sa kinaugalingon pagbati ni Jesus, kondili nagagikan sa unsay iyang natugkad nga balaang kabubut-on sa iyang Amahan.

Mao usab kini sa atong kinabuhi adunay mga higayon nga kita gitawag sa pag-usab sa atong mga desisyon. Kinahanglan nga kon unsay mga kausaban niini ato gayod nga paningkamutan nga kini bunga sa atong pagtugkad sa kabubut-on sa Dios pinaagi sa mga pag-ampo ug mga pagpamalandong.

Ang Ginoo mao bay atong gitugyanan sa katapusang paghukom sa atong mga panggibuhaton?

21b … ug paan­toson ako pag-ayo sa mga punoan sa mga Judio ug sa mga pangulong pari, ingon man sa mga magtutudlo sa Balaod. Pat­yon ako nila, apan sa ikatulo ka adlaw mabanhaw ako.”

Sugod niining panahona si Jesus mopasidaan mahitungod sa iyang kamatayon sulod sa tulo ka mga higayon (Mt 16:21, 17:22-23, 30:18-19). Makita na nato kon unsa kalawom ang pamalandong ni Jesus kabahin sa iyang umaabot nga kamatayon.

Ginoo, tagai kami og igong kusog sa pag-atubang sa bisan unsang lisod ug mapait nga panghitabo sa kinabuhi!

22aTungod niini gidala siya ni Pedro pahilayo sa uban ug giingnan, “Dili unta kana mahitabo kanimo, Ginoo!” 23Miliso si Jesus ug miingon kang Ped­ro, “Pahawa, Satanas!

Giisip ni Jesus si Pedro nga Satanas tungod kay misulay man kini siya sa pagpalikay kaniya gikan sa kapaitan sa Krus. Mao usab tingali kini ang bation sa Dios sa matag higayon nga magdumili kita sa pagpas-an sa atong mga krus sa panahon nga kini atong ikahinagbo sa atong panaw sa kinabuhi.

22b … Nagbabag ka ka­nako, kay ang imong hunahuna, hunahu­na sa tawo ug dili sa Dios!”

Makaplagan nato kon unsa ang tinubdan sa kusog nga anaa kang Jesus diha sa iyang pagpakibisog sa mga pagsulay: ang iyang kasingkasing sa walay hunong anaa nag-atubang sa iyang langitnong Amahan. Maoy hinungdan nga iyang gisud-ong ang tanan nga nahitabo sa iyang kinabuhi uban sa mata sa iyang Amahan.

Sa atong panahon adunay tentasyon nga motan-aw kita sa mga panghitabo sumala lamang sa atong tawhanong tinan-awan. Usahay gani atong ipahawom ang atong larawan sa Dios sumala sa atong gusto nga ilarawan kaniya. Ang Ginoo maoy atong buot ipasibo sa atong tawhanong panghunahuna. Dili kini mao!

24Unya miingon si Jesus sa iyang mga tinun-an, “Ang buot mahimong akong tinun-an kinahanglan nga hikalimtan niya ang iyang kaugalingon, pas-anon ni­ya ang iyang krus, ug mosunod siya kana­ko.

Dili unta kita makugang niining maong pamahayag ni Jesus. Kay sa atong kunuhay modernong panghunahuna ang labing mahinungdanon mao ang kaugalingong katagbawan, kahilayan, kagawasan. Tan-awa ang modernong panultihon “Ako magbuot sa akong kaugalingong kinabuhi!”

Apan si Jesus mitanyag og laing paagi sa pagpakabuhi: kini pinaagi sa Krus!

Aduna ba kitay mga kasinatian diin atong gipas-an ang krus tungod kay mibarog kita pabor kang Cristo sa mga isyu nga managlahi ang gibarogan sa daghang mga katawhan; sa pakig-uban sa mga tawo nga lisod sabton; tungod kay ikaw gibutangbutangan; tungod kay ikaw wala na tuhoi o saligi?

25“Kay ang buot magluwas sa iyang kaugalingong kinabuhi mawad-an hinu­on niini; apan ang mawad-an sa iyang kinabuhi tungod kanako makabaton niini. 26May makuha ba ang tawo kon maangkon niya ang tibuok kalibotan apan kawad-an siya sa iyang kinabuhi? Wala gayod! Ang tawo walay bisan unsa nga ikahatag aron mabawi niya ang iyang kinabuhi.

Pagkalahi sa sukdanan ni Jesus. Kinahanglan nga kita kawad-an aron kita makabaton. Daw binuang nga baroganan hangtod nga mapadayag diha kanato ang kamatuoran mahitungod sa pagkabanhaw ni Cristo nga nahitabo human lamang sa kamatayon.

27 Kay ang Anak sa Tawo hapit na moabot uban sa himaya sa iyang Ama­han, kinuyogan sa iyang mga anghel, ug unya balosan niya ang tagsatagsa sumala sa iyang nabuhat. Himaya! Moabot lamang sa paagi nga anaa ang kalisod. Ang kadaugan moabot lamang tapos sa paningkamot!