13 Sa pagkadungog ni Jesus sa balita nga gipatay si Juan, mibiya siya niadtong dapita sakay sa usa ka sakayan ug miadto nga nag-inusara sa usa ka dapit nga awaaw. Nakabalita niini ang mga tawo, ug namiya sila sa ilang mga lungsod, ug milakaw sila aron pag-agpas kaniya. 14 Si Jesus mikawas sa sakayan ug sa pagkakita niya sa dakong pundok sa mga tawo, giabot siyag dakong kaluoy kanila, ug giayo niya ang ilang mga masakiton.

15 Niadtong hapona ang iyang mga tinun-an miduol kaniya ug miingon, “Hapon na kaayo, ug awaaw kining dapita. Busa palakta ang mga tawo ug paadtoa sila sa mga balangay aron mamalit og pagkaon.” Si Jesus mitubag, “Dili kinahanglan nga manlakaw pa sila; kamo mismo ang maghatag kanilag pagkaon.”

16 Sila mitubag, “Lima ra ka pan ug duha ka isda ang among dala.”

17 Si Jesus miingon, “Dad-a ngari.” 18 Unya iyang gipalingkod sa kasagbotan ang mga tawo ug gikuha niya ang lima ka pan ug ang duha ka isda; unya miyahat siya sa langit ug nagpasalamat sa Dios. Ug gipikaspikas niya ang mga pan ug gihatag ngadto sa mga tinun-an, ug gihatag usab kini sa mga tinun-an ngadto sa mga tawo. 20 Nangaon ang tanan ug nangabusog. Unya gihipos sa mga tinun-an ang sobra nga nakapuno og napulog-duha ka bukag.

21 Lima ka libo ang gidaghanon sa mga tawo nga nangaon, walay labot sa mga babaye ug sa mga bata. Ang Ebanghelyo sa Ginoo.

oOo

KAHULOGAN SA EBANGHELYO (Mateo 14:13-21)

13a Sa pagkadungog ni Jesus sa balita nga gipatay si Juan, mibiya siya niadtong dapita sakay sa usa ka sakayan ug miadto nga nag-inusara sa usa ka dapit nga awaaw. Ang konteksto sa saysay mahitungod sa pagpilopilo sa pan kabahin sa mas dako pang suginlanon: Si Jesus gipalayas gikan sa iyang lungsod sa Nazaret (Mt 13:53-58), ug ang iyang ig-agaw nga si Juan nga Magbubunyag gipapatay ni Herodes (Mt 14: 1-12).

Tungod niining maong kasinatian si Jesus miadto sa dapit nga awaaw. Sa sunod nga lima ka mga Domingo, mabasa o madungog nato ang saysay sa Ebanghelyo diin si Jesus mipalayo sa mga katawhan, sulod sa lima ka higayon, aron sa pag-ampo. Usahay hilabihan sa kadako sa atong pag-ila kang Jesus sa iyang pagka-Dios nga hikalimtan nato ang iyang tawhanong kasinatian. Dili nato hikalimtan nga adunay mga panahon nga si Jesus nahilambigit sa mga panghitabo nga wala magagikan sa iyang kabubut-on kondili sa kabubut-on sa iyang Amahan. Sa maong mga panghitabo ang kasagaran nga iyang gihimo mao ang pag-inusara aron sa pag-ampo.

Sa atong kahimtang, gikinahanglan ba nga adunay pahanon alang sa pag-inusara aron sa pagpamalandong ug pag-ampo?

13b Nakabalita niini ang mga tawo, ug namiya sila sa ilang mga lungsod, ug milakaw sila aron pag-agpas kaniya.

Mangutana kita. Sa unsa mang paagi nga si Jesus atong gipangita?

14 Si Jesus mikawas sa sakayan ug sa pagkakita niya sa dakong pundok sa mga tawo, giabot siyag dakong kaluoy kanila, ug giayo niya ang ilang mga masakiton.

Kaluoy! Dili lamang kini mao ang kaayo nga mapasayloon kon dili ang pagbati nga miambit sa mga kalisod sa uban. Si Jesus dili makaako nga makasud-ong og laing tawo nga anaa sa pag-antos. Sa maong situwasyon, si Jesus matandog gayod. Ang iyang pagbati sama sa pagbati sa usa ka mapinangga-ong inahan ngadto sa usa ka minahal nga anak.

15a Niadtong hapona…

Mao usab kini ang gigamit nga mga pulong nga agig pasiuna sa saysay sa katapusang panihapon (Mt 26:20) ug sa paglubong ni Cristo (Mt 27:57).

Ang unang mga Kristyanos nagsaulog sa Eyukaristiya isip “panihapon”. Ania dinhi ang simbolo sa Eyukaristiya: ang “sakramento sa deserto” diin ang espesyal nga pagkaon gihatag. Matud pa sa usa ka magsusulat, “Ang sakramento sa kagabihon diin ang kahayag midaog batok sa kangitngit.”

15b … ang iyang mga tinun-an miduol kaniya ug miingon, “Hapon na kaayo, ug awaaw kining dapita. Busa palakta ang mga tawo ug paadtoa sila sa mga balangay aron mamalit og pagkaon.”

Mao gayod kini ang praktikal nga sulbad sa maong suliran: kon mahudtan sa pagkaon, mangita sa pagkaon. Apan si Jesus may dugang pa nga napamalandungan. Dili igo nga ang mga katawhan kahatagan lamang og mga pagkaon nga makabusog sa lawas apan magapabilin gihapon ang ilang kagutom sa sulod sa kinahiladman kanila.

16 Si Jesus mitubag, “Dili kinahanglan nga manlakaw pa sila; kamo mismo ang maghatag kanilag pagkaon.”

Ang kasulbaran dili halayo kang Jesus kon dili anaa ra sa duol. Dili na kinahanglan nga molakaw pa sila aron matubag ang ilang panginahanglan.

17 Sila mitubag, “Lima ra ka pan ug duha ka isda ang among dala.”

Samtang adunay kaayo sa kabubut-on ang mga tinun-an, apan wala silay igong kaisog sa pagpangitag paagi.

Dili ba sa makadagahang higayon susama ra usab kita kanila?

18 Si Jesus miingon, “Dad-a ngari.”

Ang Dios nanginahanglan diay kanato! Bisan unsa kagamay ang atong ikahatag Kaniya, diha sa Iyang pagka-Makagagahum aduna siyay dakong mahimo alang kanato.

Ato bang gipaambit, bisan unsa kagamay, ang atong kaugalingon sa Dios?

19a Unya iyang gipalingkod sa kasagbotan ang mga tawo ug gikuha niya ang lima ka pan ug ang duha ka isda; unya miyahat siya sa langit ug nagpasalamat sa Dios. Ug gipikaspikas niya ang mga pan…

Tataw kaayo nga kining maong panghitabo mao usab ang nahitabo panahon sa Katapusang Panihapon. Walay makatupong sa kamahinungdanon niining maong panghitabo. Sa tibuok Ebanghelyo gisaysay man kini sa unom ka higayon. Kini nagtug-an kanato sa kabalaanon sa Eyukaristiya.

19bug gihatag ngadto sa mga tinun-an, ug gihatag usab kini sa mga tinun-an ngadto sa mga tawo. 20 Nangaon ang tanan ug nangabusog…

Ang Balaang Kasulatan mipatataw sa pagka-adunay panginahanglanon sa mga tinun-an. Sila ang nagpataliwala tali sa Dios ug sa mga Tawo.

Ang pagkabusog maoy usa ka timaan nga anaa kita sa balaang presensya sa Dios!