26Si Jesus miingon ngadto sa mga Judio, 27“Ang akong mga karnero mamati sa akong tingog; nakaila ako kanila ug sila nagsunod kanako. 28Naghatag ako kanila sa kinabuhing dayon, ug dili na gayod sila mangamatay; ug walay makaagaw kanila gikan kanako. 29Ang akong Amahan, nga maoy naghatag nila ngari kanako, labaw sa tanan; ug walay makaagaw kanila gikan sa Amahan. 30Ang akong Amahan ug ako usa ra.” Ang Ebanghelyo sa Ginoo.

oOo

KAHULOGAN SA EBANGHELYO (Juan 10:27-30)

Si Jesus miingon ngadto sa mga Judio, 27“Ang akong mga karnero mamati sa akong tingog; nakaila ako kanila ug sila nagsunod kanako. Sa atong panahon karon, ang larawan sa karnero o panon sa mga karnero daw gihatagan og maot nga kahulogan. Gidugtong niini ang usa ka panan-aw nga nakaminos. Adunay panultihon nga nag-ingon, “Ayaw og sunodsunod lamang sama sa karnero.” Sa ato pa, daw gipakawalay buot o utok ang karnero. Apan sa tinuoray, ang larawan sa karnero diha sa bibliya nagdala og maanindot nga kahulogan. Ang tulo ka mga pulong nga gigamit ni Cristo sa ebanghelyo karon: pagpamati, pagkaila ug pagsunod maoy mga pulong nga nag-hilambigit og aktibong lihok gikan sa kaugalingon. “Ang Pagpamati” maoy usa ka labing mahinungdanong sukaranan diha sa relasyon tali sa duha ka mga tawo. Usa kini ka timaan sa tinuod nga paghigugma. Sa bibliya mabasa nato nga ang mga propeta makanunayon nga nagtawag sa mga katawhan sa Israel sa pagpaminaw (Deuteronomeo 6:4, Amos 3:1, Jeremias 7:2). Ang pagpamati mao usab ang pultahan sa Pagtuo. Si Juan mipaila kang Jesus isip Pulong nga gisulti sa Amahan nganhi sa kalibutan. “Kini ang pinangga kong Anak nga akong gikahimut-an. Pamati kamo kaniya!” maoy usa ka sanglitan niini (Mt 17:5).

“Ang pagkaila” maoy pulong sa bibliya nga ang kahulogan dili lamang usa ka sangkap sa pangutok, kondili usa ka sangkap sa kasingkasing. Ang tiunay nga pagkaila anaa magsukad sa tinuoray nga gugma. Kon anaa ang gugma ang akto sa pagkaila mahimong himoon sa walay lipodlipod. Ang pagkaila nagalakip sa kasuod, sa pagsabot, sa lawom nga pagtahod, sa panaghiusa sa pagbati ug panghunahuna. Ang hingpit nga pagkaila nagpasabot nga nagkahiusa ang duha ka mga lawas. “Ang pagsunod” mao ang aksyon nga giubanan sa paglihok nga gawasnon. Usa ka personal o kinaugalingon nga paghukom sa pagpahimutang sa usa ngadto sa laing tawo. Ang pagsunod nagkahulogan usab og pagsundog. Miingon si Jesus, “Kuyog kanako” (Juan 17:5). 28Naghatag ako kanila sa kinabuhing dayon, ug dili na gayod sila mangamatay; ug walay makaagaw kanila gikan kanako. Si Jesus misulti mahitungod sa “hiniusang tumong” nga gipanagsaloan sa magbalantay ug sa karnero. Usa kini ka larawan sa dili maputol nga kahiusahan. O kahiusahan nga walay pagluib o paglubad.

29Ang akong Amahan, nga maoy naghatag nila ngari kanako, labaw sa tanan; ug walay makaagaw kanila gikan sa Amahan. Kita diay gihawiran sa “duha ka mga kamot”! Sama sa usa ka gamay nga bata, nga giagak sa iyang amahan sa usa ka kamot ug giagak sa iyang inahan sa laing kamot. Ang maong bata hingpit mitug-yan sa iyang tibuok kaugalingon ngadto sa mga tawo nga miagak kaniya. Tungod niini, ang bata nakasinati sa kompletong kapanigurohan. Pagkaanindot aninawon ang maong talan-awon! Sa Israel, ang mga magbalantay sa mga karnero andam gani bisan pa sa pagpakamatay aron lamang mapanalipdan ang karnero o panon sa mga karnero. Maisugong makig-asdang ang mga magbalantay bisan pa atubangan sa mga mangtas nga mga mananap, sama sa lion ug lobo, kon ugaling namilegro ang nahimutangan sa karnero o panon sa mga karnero (Samuel 7:34-35). 30Ang akong Amahan ug ako usa ra.” Si Jesus mipahayag nga ang iyang karnero gitugyan kaniya gikan sa iyang Amahan. Apan kini nagpabilin usab sa kamot sa Amahan. Kini gumikan kay anaa ang dili malalis nga kahiusahan sa Amahan ug sa Anak. Usa kini ka kahibulongang kamatuoran sa atong pagtuo nga si Jesus mismo mao ang mipahayag.